Algemeen
Uw Keel-, neus- en oorarts (KNO-arts) heeft voorgesteld om uw oorklachten te behandelen met een operatie. Deze folder gaat over zo'n operatie.

Hoe werkt het oor
Het oor is nodig voor het horen van geluid. Geluid is een luchttrilling. Deze trilling komt via de gehoorgang bij het trommelvlies, dit dunne vlies neemt de trilling over. Het trommelvlies geeft de trilling door aan een keten van gehoorbeentjes. Dit zijn drie zeer kleine botjes die met gewrichtjes aan elkaar vastzitten. De botjes heten: hamer, aambeeld en stijgbeugel. De gehoorbeentjes bevinden zich in een ruimte achter het trommelvlies, deze ruimte heet het middenoor. De stijgbeugel geeft de trilling door aan het eigenlijke gehoorzintuig, het binnenoor of slakkenhuis. De signalen die als gevolg van de geluidstrilling in het slakkenhuis ontstaan, worden via een zenuw naar de hersenen overgebracht. Wanneer deze signalen bij de hersenen aankomen 'horen' we het geluid.



Wanneer is een ooroperatie nodig
In het algemeen geldt dat opereren zinvol is wanneer het probleem ligt in de gehoorgang, het trommelvlies of in het middenoor (inclusief gehoorbeentjes). U heeft bijvoorbeeld:

• Een te nauwe gehoorgang.
• Een middenoorontsteking die niet geneest. Bij een ontsteking zal de arts eerst proberen om het oor met medicijnen te genezen, meestal met oordruppels en/of antibiotica. In het algemeen lukt dat goed en geneest het oor zonder nadelige gevolgen. Wanneer het oor niet geneest kan de ontsteking chronisch worden. Een operatie kan dan de oplossing zijn.
• Een bepaalde vorm van gehoorverlies. Door een ontsteking kan het oor beschadigen. Er kan bijvoorbeeld een gat in het trommelvlies ontstaan of een beschadiging aan een van de gehoorbeentjes. Meestal kan de KNO-arts dit met een operatie herstellen. Het kan ook zijn dat een gehoorbeentje (vaak de stijgbeugel) is vastgegroeid aan zijn omgeving. Hier hoeft geen ontsteking aan vooraf te gaan. Ook dit kan de chirurg meestal met een operatie herstellen.

Wat voor soorten ooroperaties zijn er
Wanneer de gehoorgang te nauw is, maakt de KNO-arts deze met een operatie wijder. De meeste ooroperaties zijn operaties aan het trommelvlies en het middenoor. Meestal opent de KNO-arts het oor door middel van een snede achter de oorschelp. Een ooroperatie wordt verricht onder een zogenaamde operatiemicroscoop met een sterke vergroting. Daardoor is elk deel van het oor tijdens de operatie goed zichtbaar te maken. Grofweg kan een onderscheid gemaakt worden tussen twee typen operaties: sanerende operaties en gehoorverbeterende operaties.

Een sanerende operatie
Om het oor te genezen verwijdert de KNO-arts de aanwezige ontsteking uit het oor. Vaak opent de KNO-arts daarbij niet alleen het middenoor, maar ook het daarachter gelegen deel van het schedelbot. Bij bepaalde ontstekingen is het wenselijk om het oor na ongeveer een 0,5-1 jaar opnieuw operatief te openen en te controleren, ook wanneer u na de operatie geen klachten meer heeft.

Een gehoorverbeterende operatie
Een gehoorverbeterende operatie is bedoeld om het gehoor te verbeteren. De KNO-arts sluit bijvoorbeeld het trommelvlies, herstelt de gehoorbeenketen of vervangt gedeeltelijk de vastzittende stijgbeugel. In sommige gevallen maakt de KNO-arts daarbij gebruik van kunststof.

In veel gevallen is het mogelijk om tijdens een operatie zowel de ontsteking te verwijderen als de oorzaak voor de slechthorendheid weg te nemen. De operatie is dan zowel sanerend als gehoorverbeterend.

Voorafgaand aan de operatie


Wat u bij een ooroperatie kunt verwachten
Meestal vindt de operatie onder volledige narcose plaats. Soms verricht de KNO-arts de ingreep onder plaatselijke verdoving. Uw verblijf in het ziekenhuis is onder andere afhankelijk van het soort verdoving en het type operatie. Uw arts vertelt u hoelang uw opname duurt.

Is er kans op complicaties
Bij iedere operatie, ook een ooroperatie, is er sprake van enig risico op complicaties. Een ooroperatie wordt echter verricht onder een zogenaamde operatiemicroscoop met een sterke vergroting. Daardoor is elk deel van het oor tijdens de operatie goed zichtbaar te maken, zodat de ingreep zeer nauwkeurig kan gebeuren. Het gevolg is, dat complicaties bij ooroperaties in de praktijk weinig voorkomen.

Door het middenoor loopt een dunne zenuw die van belang is voor de smaak van de betrokken tonghelft. Deze zenuw kan bij de operatie bijna steeds intact gelaten worden. Wanneer de zenuw tijdens de operatie echter moet worden doorgesneden, ontstaat er een verminderde en veranderde smaak van de tong aan deze zijde. Deze klacht neemt echter snel in het verloop van enige weken af en verdwijnt op den duur meestal volledig.

De zogenaamde aangezichtszenuw, verantwoordelijk voor de bewegingen van het gelaat, loopt door hetzelfde gedeelte van het schedelbot waarin ook het gehoororgaan ligt. Letsel aan deze zenuw is bij ooroperaties echter uiterst zeldzaam.

Na de operatie

Voorkomen van druk in het oor
Voorkom dat er druk ontstaat in het oor. Dit kunt u doen door:

• niet te bukken;
• niet te tillen;
• uw neus niet of slechts heel zacht te snuiten. U mag uw neus wel zachtjes ophalen;
• te niezen met de mond open. Als u veel moet niezen, kunt u hiervoor een geneesmiddel aan uw huisarts vragen.

Andere adviezen

• U mag douchen en haren wassen. Doet u dit met een bekertje op uw oor om te voorkomen dat er water in uw oor loopt.
• Kijkt u uit met onverwachte bewegingen. U kunt hiervan duizelig worden.

Pijnbestrijding
De meeste mensen hebben na een ooroperatie weinig pijn, ook wanneer bepaalde botgedeelten van de schedel uitgeboord zijn. U kunt een lichte pijn in of rond het oor of wat spierpijn in de nek hebben. Zo nodig neemt u hiervoor paracetamol in. Slikt u niet meer dan viermaal per dag 2 tabletten van 500 mg.

Wanneer het evenwichtsorgaan bij de ontsteking betrokken is, kunt u wat duizelig zijn. Dit is meestal van voorbijgaande aard.


Werken en sporten
Tijdens de controleafspraak op de polikliniek overlegt de KNO-arts met u wanneer u weer kunt gaan werken, naar school gaan of sporten.