Logo Slingeland Ziekenhuis.
 
Klik op deze knop om alle folders te doorzoeken.Zoek folders
Klik op deze knop om dit document te printen.Print pagina
Klik op deze knop om dit document als PDF te downloaden.Download PDF
Klik op deze knop om de tekstgrootte te vergroten.Grotere tekst
Klik op deze knop om de tekstgrootte te verkleinen.Kleinere tekst

PiMS folder informatie logo

Interne Geneeskunde

Struma

Struma

De knop om deze folder als favoriet te markerenFavorietDe knop om deze folder per email door te sturen.Stuur door
Struma
Een struma is een vergrote schildklier. De schildklier zit aan de voorkant van uw hals.

Mensen met een struma hebben meestal een zwelling aan de onderkant van de hals. Deze zwelling kan glad zijn of knobbelig. Bij een struma kunnen een of meer knobbels in de schildklier zitten. Soms is zo'n knobbel gevuld met vocht (een cyste). Vaak gaat het om meerdere goedaardige gezwellen in de schildklier. Het is bijna nooit een kwaadaardig gezwel.

Meestal blijft de schildklier gewoon functioneren en maakt de schildklier op de juiste manier hormonen aan. Soms werkt de schildklier door het struma te snel (hyperthyreoïdie) of te langzaam (hypothyreoïdie).

Hoe ontstaat een struma
Meestal is er geen duidelijke oorzaak voor het ontstaan van een struma. Een struma kan ontstaan door een tekort aan jodium in de voeding, maar dit komt tegenwoordig bijna niet meer voor in Nederland.

Soms ontstaat een struma ten gevolge van een andere schildklierziekte, zoals een te traag werkende schildklier (Hashimoto) of een te snel werkende schildklier (ziekte van Graves).

Een struma komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Ook komt het vaker voor in bepaalde families.

Diagnose stellen bij struma
Bij een struma voelt u dat de schildklier onderaan uw hals is opgezwollen. De zwelling kan heel klein zijn, zodat hij niet te zien is. Hij kan ook zo groot worden dat u moeite krijgt met slikken en ademhalen.

Uw arts zal aan uw hals voelen of u een struma heeft. De arts vraagt hoe lang u het struma al heeft, en hoe snel het groeit. Ook kan worden gevraagd naar klachten bij het ademen en/of slikken. Met bloedonderzoek wordt gekeken of uw schildklier nog wel een juiste hoeveelheid schildklierhormoon maakt.

Soms wordt met echografie onderzocht hoe de schildklier eruitziet omdat niet alle knobbels goed te voelen zijn. Bij slik- en ademhalingsproblemen wordt een rontgenfoto of een CT-scan gemaakt om te zien of deze problemen door het struma komen. Ook wordt soms een afspraak gemaakt bij de longarts.

De longarts doet diverse testen om vast te stellen of de kortademigheid inderdaad door de vergrote schildklier wordt veroorzaakt.

Behandeling van een struma
Behandeling van een struma is niet nodig als uw schildklier nog gewoon hormonen maakt en het struma niet in de weg zit bij het slikken of ademen. Wanneer het struma groter of knobbeliger wordt, moet u naar uw arts gaan.

Soms geeft een struma wel problemen. Om de schildklier te verkleinen kan een behandeling met radioactief jodium helpen. Het effect hiervan is vaak na een tot twee jaar te beoordelen.

Soms is een operatie nodig. Bij een operatie haalt de chirurg (een deel van) de schildklier weg. Na een operatie of na een behandeling met radioactief jodium maakt de schildklier soms te weinig hormonen. U krijgt dan tabletten met schildklierhormoon. Ook kunt u na de operatie last hebben van heesheid of stemverandering. Het kan ook zijn dat de bijschildklieren (tijdelijk) onvoldoende werken als de schildklier wordt verwijderd.

Patiënten- en belangenorganisaties struma
Voor informatie over struma kunt u terecht bij de Schildklierorganisatie Nederland.

Schildklierorganisatie Nederland
Informatieverstrekking, belangenbehartiging en/of lotgenotencontact van en voor patiënten. Deze organisatie werkt landelijk.
www.schildklier.nl
info@schildklier.nl


Verantwoordingstekst
De informatie over het onderwerp struma is bedoeld als aanvulling op het gesprek met uw arts. Deze algemene informatie kan niet altijd recht doen aan iedere individuele situatie. Heeft u na het lezen van de teksten nog vragen, dan kunt u die stellen aan uw arts.

De teksten zijn gebaseerd op informatie van:
Deze tekst is grotendeels overgenomen van de Gezondheidshulp Plus.




Foldernummer: 1072-jul 22